زندگی نامه زیگموند فروید پدر روانکاوی

زیگموند فروید یا زیگموند شلومو فروید یکی از برجسته‌ترین روان‌شناسان جهان است. بیش‌تر مردم فروید را با عنوان پدر روانکاوی می‌شناسند. فروید کسی است که همیشه نام و اندیشه‌اش چه میان مخالفان و چه پیروانش پاینده و ماندگار است. او خدمات بسیار ارزشمندی در راه درمان اختلالات روانی و گسترش دانش روان‌شناسی انجام داده است.

کودکی زیگموند فروید

زیگموند فروید ۶ می ۱۸۵۶ در پریبورگ، جمهوی چک به دنیا آمد. خانواده‌ی او یهودی و دارای ۸ فرزند بود. پدرش یاکوب فروید بازرگان پشم بود و از ازدواج نخستش دو پسر به نام امانوئل و فیلیپ داشت. مادرش آمالیا ناتانسون، همسر سوم یاکوب فروید، زنی مهربان و فداکار بود. با این‌که یاکوب فروید، یهودی متعصب نبود ولی او به خاطر مطالعاتش در تورات شناخته شده بود. خانواده‌ی یاکوب با مشکلات اقتصادی روبه‌رو بود و هنگامی که زیگموند فروید به دنیا آمد در یک اتاق اجاره‌ای که از یک قفل‌ساز در شهر اشلاساگالاسا کرایه کرده بودند زندگی می‌کردند. در سال ۱۸۵۹ خانواده‌ی فروید از فرایبرگ رفتند. برادران ناتنی او به شهر منچستر در انگلستان مهاجرت کردند. این مهاجرت میان فروید و پسر امانوئل که همبازی کودکیش بود دوری و جدایی انداخت.

تحصیلات زیگموند فروید

در سال ۱۸۶۵ فروید ۹ ساله به یک دبیرستان ممتاز رفت او در میان همسالانش دانش‌آموزی ممتاز و باهوش بود. فروید عاشق ادبیات بود و به زبان‌های گوناگون مانند عبری و آلمانی به خوبی سخن می‌گفت. او در مدرسه توانست زبان‌های لاتین، انگلیسی، فرانسه و یونانی را نیز بیاموزد و بعدها به زبان‌های اسپانیایی و ایتالیایی نیز چیره شد. در زمان تحصیلش به خاطر مذهب و نژادش توسط هم‌کلاسی‌هایش مسخره و تحقیر می‌شد. این رفتار همسالانش بیش‌تر از روی نژادپرستی و عدم توانایی در رقابت درسی با او بود.
در سال ۱۸۷۳ زیگموند فروید تحصیلات دبیرستان را به پایان رساند. در آغاز دوست داشت که در رشته‌ی حقوق درس بخواند. در سن ۱۷ سالگی به دانشگاه وین راه یافت ولی به جای رشته‌ی حقوق به دانشکده‌ی پزشکی پیوست. در سال ۱۸۸۱ هنگامی که تنها ۲۵ سال سن داشت توانست با درجه‌ی دکترا از دانشگاه وین فارغ التحصیل شود.

کار و زندگی زیگموند فروید

در سال ۱۸۸۲ به عنوان پزشک متخصص در بیمارستان عمومی وین مشغول به کار شد. فروید در سال ۱۸۸۵ موفق به دریافت بورسیه‌ی پزشکی شد و به پاریس سفر کرد تا زیر نظر ژان مارتین شارکو (۱۸۲۵ – ۱۸۹۳) در بیمارستان سال‌پتریه مشغول به کار شود. شارکو روی هیستری کار می‌کرد و آن را یک ناخوشی می‌دانست و از هیپنوتیزم استفاده می‌کرد تا نشانه‌های هیستری را در بیمار کاهش دهد. فروید مجذوب این کار شارکو شد.

در سال ۱۸۸۶ از کار در بیمارستان عمومی وین استعفا داد و در رشته‌ی اختلالات عصبی تخصص گرفت. در همان سال با مارتا برنیز که نوه‌ی یک خاخام ارشد بود در هامبورگ ازدواج کرد. نتیجه‌ی این ازدواج ۶ فرزند به نام‌های ماتیلد، ژان مارتین، اولیور، ارنست، سوفی و آنا بود. آنا فروید راه پدر را دنبال کرد و یکی از برجسته‌ترین روانکاوان عصر خود شد.

پیش از آن‌ که زیان‌ و عوارض کوکائین شناخته شود این ماده‌ی مخدر به عنوان یکی از ماده‌های شادی‌آور و سرخوش کننده مصرف می‌شد. فروید بر این باور بود که کوکائین می‌تواند برای جلوگیری و کاهش افسردگی استفاده شود و در آغاز هوادار مصرف کوکائین بود حتی با یکی از پزشکان درباره‌ی این ماده کشمکش و مشاجره داشت و او را نادان می‌پنداشت. پس از این‌که زیان و عوارض کوکائین کشف شد اعتبار پزشکی او تا اندازه‌ای خدشه‌دار شد.

فروید در ۱۸۸۶ در وین به‌عنوان پزشک شروع به کار کرد و تمرکز کاری‌اش را روی اختلالات عصبی گذاشت.
زیگموند فروید از سن ۲۴ سالگی سیگار کشیدن را آغاز کرد او در آغاز سیگارهای معمولی می‌کشید و با گذر زمان به کشیدن سیگار برگ روی آورد. او بر این باور بود که سیگار کشیدن توانایی انسان برای انجام کار را افزایش می‌دهد و خودکنترلی را در انسان بهبود می‌بخشد. با این‌که ویلهلم فلیس درباره‌ی زیان‌های سیگار به او هشدار می‌داد او یک فرد سیگاری باقی ماند و به سرطان دچار شد و از این بیماری رنج فراوان می‌برد. فروید در سال ۱۸۹۷ به فلیس پیشنهاد کرد که اعتیاد، به ویژه اعتیاد به دخانیات جایگزینی برای خودارضایی است که یکی از عادت‌های بسیار خوب است!

فروید به علت سرطان ناشی از سیگار از و از درد فراوان از دکتر خود خواست تا با تزریق دوز بالای از داروی آرام بخش او را از درد خلاص کند.

با روی کار آمدن هیتلر دشمنی با یهودیان آغاز شد کتاب‌های فروید نیز ممنوع و سوزانده شدند فروید درباره‌ی این رفتار ارتش نازی گفت: چه اندازه پیشرفت کرده‌ایم! اگر در قرون وسطی زندگی می‌کردیم خودم را می‌سوزاندند ولی امروز به سوزاندن کتاب‌ها و نوشته‌هایم بسنده کرده‌اند. در سال ۱۹۳۴ برخی از یهودیان سرشناس از آلمان مهاجرت کردند ولی فروید پافشاری می‌کرد که در وین بماند. اما به پیشنهاد دوستانش به بریتانیا سفر کرد و استقبال گرمی از او انجام و در بریتانیا ساکن شد.
فروید در لندن جان سپرد.